"over you"
written by: aril_daine
edited by: urheyness
© 2012 by Aril_Daine's Stories
ALL RIGHTS RESERVED. No part of this pages may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording, or by any information storage and retrieval system, without the written permission of the author, except where permitted by law.
--------
NO SOFTCOPIES. STOP PLAGIARISING!
edited by: urheyness
© 2012 by Aril_Daine's Stories
ALL RIGHTS RESERVED. No part of this pages may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording, or by any information storage and retrieval system, without the written permission of the author, except where permitted by law.
--------
NO SOFTCOPIES. STOP PLAGIARISING!
PLAY VIDEO WHILE READING :)
Ang alam ko loyal at mapagmahal naman ako, hindi naman ako gago tulad nung iba. Psh.
Kasali ako sa banda. Sabi pa nga nila basta musikero daw babaero, pero hindi din. Hindi naman ako babaero, sa katunayan nga nabigay ko na ang lahat ng hiningi sakin nung ex ko. Mahal ko pa nga din siya, kahit yata sa tinagal tagal ng panahon di ko na siya makakalimutan.
Naging pilat na kasi yung ginawa niya, nandyan pa din ayaw matanggal. Parang siya, sa isip ko.
Kahit yata niloko niya ako mahal ko pa din siya. Nagalit man ako pero ewan ko, mahal ko pa din talaga yung babaeng yun.
“Edwin! Tara na” tawag ni Jason, kaibigan ko yan. Siya nga nagsabing niloloko ako ng ex ko. Kinuha ko na yung gitara ko at saka kami umalis sa bar kung saan kami tumutugtog.
Kinabukasan pumasok ako, college student kasi ako. Kaklase ko nga pala si Jessa, yung ex ko, sa isang subject at heto na nga yung klaseng iyon.
Pumasok siya, ganun pa din siya tulad ng dati, walang pagbabago, maganda pa din at madami pa ding kaibigan. Mahaba pa din ang buhok, maputi, sexy at mahal ko pa din.
Pero nagdilim bigla ang mga mata ko nang may umakbay sakanya. Yung sikat sa university naming, yung heartthrob daw. Pero parang hindi naman! Mas gwapo pa nga yata ako dyan! May sport lang kasi siya at ako naman ay sa larangan ng musika. Yan kasi ang mga type ni Jessa kung sino ang sikat doon siya, pasikat din kasi siya.
“Edwin,” yung seatmate ko si Emerald, maganda siya at simple. Maamo yung mukha niya yung tipong hindi dapat niloloko ng mga lalaki, maputi siya at may mapupulang labi, mahahaba din ang pilik mata niya. Maganda naman siya, pero mas maganda lang talaga si Jessa.
“oh?”
“Pahiram naman ako ng notebook mo sa calculus oh may kokopyahin lang ako?” masipag talaga tong si Emerald absent kasi siya kahapon, kaya ayan mangongopya nanaman ng notes sakin.
Kinuha ko yung notebook ko sa bag ko at inabot sakanya, saka ulit balik ang tingin kay Jessa. Haaaay..Kelan pa ba siya nagkaboyfriend ulit? Ako lang ba talaga tong nagmamahal? Minahal ba talaga ako ni Jessa?
“Ang lagkit ng tingin mo kay Jessa, baka matunaw na siya.” sabi ng katabi ko habang nangongopya ng notes.
“Mahal ko pa din e.” alam kong nagulat siya sa sinabi ko, wala kasing nakakaalam na naging kami ni Jessa, basta ang alam lang nila magkaklase kami. Yun lang.
Masakit mang aminin pero hindi kami nagpapansinan ditto, hindi ko tuloy alam kung nahahalata na ba ako ng iba na laging nakatingin sakanya.
“Ohh kaya naman pala, pero may boyfriend na siya ang dami pa namang iba dyan. Saka isa pa mukhang wala siyang interest sayo o, tignan mo nga ni hindi ka nga kinakausap niyan, puro sosyal lang ang kinakausap niya, palibhasa maganda siya at madaming nagkakagusto sakanya”
Lahat ng babae ganyan ang tingin sakanya, pero si Emerald lang ang hindi nagsabing gold digger siya at saka manggagamit. Mula nung nagkahiwalay kasi kami, madami na siyang naging boyfriend. 3 yrs na din kasi yung nakakalipas.
Mukang tanga naman ako, hindi pa din makaget over sakanya.
“Nakita nga pala kita kagabi sa bar,” napatingin ulit ako kay Emerald. “May banda ka pala.” nakangiti siya pero hindi niya ako tinitignan, nakafocus lang siya sa sinusulat niya. “hindi ka man lang nagsheshare! Lagi ka kasing umaalis kaagad, oh heto na notebook mo, Salamat.” pagkabalik niya pumunta siya sa mga kaibigan niya, nandun din pala siya kagabi.
---
“Edwin may nagrequest ng kanta, heto daw oh!” inabot niya yung papel sa akin,Over You?
“Sino naman nagrequest nito? Bitter siya kamo hahaha..” matawa tawa kong sabi kay Jason.
“Gago! Tara na nga!” umakyat na kami sa stage. Ito na yung huling kanta namin ngayong gabi.
Tumayo ako sa harapan ng mic at saka nagsalita.
“Buti pa tong nagrequest ng kantang to naka-move on na, iniisip ko tuloy, ako kaya? Kelan ba? hahahaha..”
Naghiyawan ang mga babae sa madla.
“Akin ka nalang kasi Edwin! Para naman di ka sayang!”
“Asus! Kalimutan mo na kasi yung babaeng laging nababanggit mo! maldita yun! Di bagay sayo”
Nginitian ko lang sila at nag-umpisang kumanta
Now that it's all said and done, I can't believe you were the one
To build me up and tear me down like an old abandoned house
What you said when you left, just left me cold and out of breath
I felt if I was in way to deep, guess I let you get the best of me
Well, I never saw it coming, I should have started running
A long, long time ago
And I never thought I'd doubt you, I'm better off without you
More than you, more than you know
I'm slowly getting closure, I guess it's really over
I'm finally getting better
And now I'm picking up the pieces, spending all of these years
Putting my heart back together
'Cause the day I thought I'd never get through
I got over you
Tinapos ko yung buong kanta, sana kapareho ako nito. Ayoko na kasing maging martyr di bagay sakin.
“Wish ko talaga sana maging kapareho mo ako, makamove on na din!” sabi ko habang tumatawa.
Bumaba na ako ng stage at nakita ko si Emerald.
“Oi,” tawag ko.
“O pare! Kilala mo ba yan? Siya si Emerald” sabi ni Jason.
“Oo kilala ko siya, kaklase ko e” paliwanag ko naman.
“Bakit ka nandito? May exam bukas ah,” maganda talaga si Emerald kahit ang simple simple niya.
“Ah, Oo kasi wala lang!” nakangiti din siya sakin.
“Siya yung nagrequest pare!”
“Oh? talaga? Ikaw pala nagrequest nun e! Naging broken hearted ka pala? Hahaha”
“Oo dati pa, simula nung pumunta ako sa bar na ito naging broken hearted ako pero ayos na ako, I’m over him na” she smiled.
“Kilala ko ba siya? Bakit? Niloko ka ba niya?”
“H-hindi! Hindi niya ako niloko, hindi nga niya alam na mahal ko siya.”
“Tsk, ansaklap naman nung iyo”
“Oo! tapos malalaman ko pa na may mahal siya kaya ayun hahaha.. Pero okay na ako.”
Ganito kami ni Emerald, para kaming matagal ng magkaibigan. Pero sa totoo lang nitong taon ko lang siya nakilala.
“Kilala ko ba?” tanong ko ulit
Siguro kung kakalimutan ko si Jessa, siguro ang gusto kong mahalin tong babae sa harapan ko ngayon. Magaan talaga ang loob ko sakanya, parang ang tagal tagal ko na siyang kakilala.
“Oo, Kilala mo,” nakangiti lang siya
“Oh talaga?Sino?”
..
..
“Oi Edwin! Tara na! May pupuntahan pa daw tayo sabi ni bukol!”
“Tsk, oo na! Oh panu ba yan bukas na lang” paalam ko kay Emerald.
Naglakad na ako papunta kina Jay.
“Ikaw!” nagulat ako sa isinigaw ni Emerald, Ako? Paanong naging ako?
Kelan ko lang siya nakilala! Itong taon lang na to! Nababaliw ba siya?
“ni hindi mo na kasi ako maalala, ako yung nakilala mo dito, hindi si Jessa. Ako yung nakausap mo, hindi si Jessa. Ako yun! Hindi ang pinsan kong si Jessa, pero okay lang kasi okay na ako, Sana maging okay ka na din. Sana makalimutan mo na din siya tulad ng sakin.” Hindi ako makapaniwala. Siya ba?
Hindi ba si Jessa? Dahil hindi ako makapaniwala umalis nalang ako without clarifying things.
Kinabukasan hinintay ko si Emerald pero wala siya.
Kinabukasan hinintay ko ulit siya, hanggang sa nauubos na yung kinabukasan. Wala pa din siya.
Nilapitan ko si Jessa para tanungin kung nasaan si Emerald.
“Ah, yung pinsan ko ba? Wala na umalis na sila ng pilipinas, hindi na sila babalik dito.”
Umalis na siya…
Doon ko nalaman na, nakulong lang pala ako sa aalala ni Jessa. Minahal ko si Jessa, at totoo pala na si Emerald nga ang nakilala ko noon. Siya yung babaeng tinulungan ko at hindi naman si Jessa, si Jessa lang ang kasama niya kaya nagkataon na si Jessa lang din ang natandaan ko.
Siguro dahil nahumaling lang din ako sa mukha ni Jessa. Minahal ko nga siya, pero nung wala na kami at nakilala ko na si Emerald di ko napansin na napapalapit na pala ang loob ko sakanya.
Ayun lang, huli na nung nalaman ko. Minsan talaga mapait talaga ang kapalaran.
Next time siguro na Makita ko siya may anak at asawa na siya. Tss..
Ako kaya? Kelan ko kaya matatagpuan yung para sakin?
-- The End --
NO SOFTCOPIES. STOP PLAGIARISING!
Ang alam ko loyal at mapagmahal naman ako, hindi naman ako gago tulad nung iba. Psh.
Kasali ako sa banda. Sabi pa nga nila basta musikero daw babaero, pero hindi din. Hindi naman ako babaero, sa katunayan nga nabigay ko na ang lahat ng hiningi sakin nung ex ko. Mahal ko pa nga din siya, kahit yata sa tinagal tagal ng panahon di ko na siya makakalimutan.
Naging pilat na kasi yung ginawa niya, nandyan pa din ayaw matanggal. Parang siya, sa isip ko.
Kahit yata niloko niya ako mahal ko pa din siya. Nagalit man ako pero ewan ko, mahal ko pa din talaga yung babaeng yun.
“Edwin! Tara na” tawag ni Jason, kaibigan ko yan. Siya nga nagsabing niloloko ako ng ex ko. Kinuha ko na yung gitara ko at saka kami umalis sa bar kung saan kami tumutugtog.
Kinabukasan pumasok ako, college student kasi ako. Kaklase ko nga pala si Jessa, yung ex ko, sa isang subject at heto na nga yung klaseng iyon.
Pumasok siya, ganun pa din siya tulad ng dati, walang pagbabago, maganda pa din at madami pa ding kaibigan. Mahaba pa din ang buhok, maputi, sexy at mahal ko pa din.
Pero nagdilim bigla ang mga mata ko nang may umakbay sakanya. Yung sikat sa university naming, yung heartthrob daw. Pero parang hindi naman! Mas gwapo pa nga yata ako dyan! May sport lang kasi siya at ako naman ay sa larangan ng musika. Yan kasi ang mga type ni Jessa kung sino ang sikat doon siya, pasikat din kasi siya.
“Edwin,” yung seatmate ko si Emerald, maganda siya at simple. Maamo yung mukha niya yung tipong hindi dapat niloloko ng mga lalaki, maputi siya at may mapupulang labi, mahahaba din ang pilik mata niya. Maganda naman siya, pero mas maganda lang talaga si Jessa.
“oh?”
“Pahiram naman ako ng notebook mo sa calculus oh may kokopyahin lang ako?” masipag talaga tong si Emerald absent kasi siya kahapon, kaya ayan mangongopya nanaman ng notes sakin.
Kinuha ko yung notebook ko sa bag ko at inabot sakanya, saka ulit balik ang tingin kay Jessa. Haaaay..Kelan pa ba siya nagkaboyfriend ulit? Ako lang ba talaga tong nagmamahal? Minahal ba talaga ako ni Jessa?
“Ang lagkit ng tingin mo kay Jessa, baka matunaw na siya.” sabi ng katabi ko habang nangongopya ng notes.
“Mahal ko pa din e.” alam kong nagulat siya sa sinabi ko, wala kasing nakakaalam na naging kami ni Jessa, basta ang alam lang nila magkaklase kami. Yun lang.
Masakit mang aminin pero hindi kami nagpapansinan ditto, hindi ko tuloy alam kung nahahalata na ba ako ng iba na laging nakatingin sakanya.
“Ohh kaya naman pala, pero may boyfriend na siya ang dami pa namang iba dyan. Saka isa pa mukhang wala siyang interest sayo o, tignan mo nga ni hindi ka nga kinakausap niyan, puro sosyal lang ang kinakausap niya, palibhasa maganda siya at madaming nagkakagusto sakanya”
Lahat ng babae ganyan ang tingin sakanya, pero si Emerald lang ang hindi nagsabing gold digger siya at saka manggagamit. Mula nung nagkahiwalay kasi kami, madami na siyang naging boyfriend. 3 yrs na din kasi yung nakakalipas.
Mukang tanga naman ako, hindi pa din makaget over sakanya.
“Nakita nga pala kita kagabi sa bar,” napatingin ulit ako kay Emerald. “May banda ka pala.” nakangiti siya pero hindi niya ako tinitignan, nakafocus lang siya sa sinusulat niya. “hindi ka man lang nagsheshare! Lagi ka kasing umaalis kaagad, oh heto na notebook mo, Salamat.” pagkabalik niya pumunta siya sa mga kaibigan niya, nandun din pala siya kagabi.
---
“Edwin may nagrequest ng kanta, heto daw oh!” inabot niya yung papel sa akin,Over You?
“Sino naman nagrequest nito? Bitter siya kamo hahaha..” matawa tawa kong sabi kay Jason.
“Gago! Tara na nga!” umakyat na kami sa stage. Ito na yung huling kanta namin ngayong gabi.
Tumayo ako sa harapan ng mic at saka nagsalita.
“Buti pa tong nagrequest ng kantang to naka-move on na, iniisip ko tuloy, ako kaya? Kelan ba? hahahaha..”
Naghiyawan ang mga babae sa madla.
“Akin ka nalang kasi Edwin! Para naman di ka sayang!”
“Asus! Kalimutan mo na kasi yung babaeng laging nababanggit mo! maldita yun! Di bagay sayo”
Nginitian ko lang sila at nag-umpisang kumanta
Now that it's all said and done, I can't believe you were the one
To build me up and tear me down like an old abandoned house
What you said when you left, just left me cold and out of breath
I felt if I was in way to deep, guess I let you get the best of me
Well, I never saw it coming, I should have started running
A long, long time ago
And I never thought I'd doubt you, I'm better off without you
More than you, more than you know
I'm slowly getting closure, I guess it's really over
I'm finally getting better
And now I'm picking up the pieces, spending all of these years
Putting my heart back together
'Cause the day I thought I'd never get through
I got over you
Tinapos ko yung buong kanta, sana kapareho ako nito. Ayoko na kasing maging martyr di bagay sakin.
“Wish ko talaga sana maging kapareho mo ako, makamove on na din!” sabi ko habang tumatawa.
Bumaba na ako ng stage at nakita ko si Emerald.
“Oi,” tawag ko.
“O pare! Kilala mo ba yan? Siya si Emerald” sabi ni Jason.
“Oo kilala ko siya, kaklase ko e” paliwanag ko naman.
“Bakit ka nandito? May exam bukas ah,” maganda talaga si Emerald kahit ang simple simple niya.
“Ah, Oo kasi wala lang!” nakangiti din siya sakin.
“Siya yung nagrequest pare!”
“Oh? talaga? Ikaw pala nagrequest nun e! Naging broken hearted ka pala? Hahaha”
“Oo dati pa, simula nung pumunta ako sa bar na ito naging broken hearted ako pero ayos na ako, I’m over him na” she smiled.
“Kilala ko ba siya? Bakit? Niloko ka ba niya?”
“H-hindi! Hindi niya ako niloko, hindi nga niya alam na mahal ko siya.”
“Tsk, ansaklap naman nung iyo”
“Oo! tapos malalaman ko pa na may mahal siya kaya ayun hahaha.. Pero okay na ako.”
Ganito kami ni Emerald, para kaming matagal ng magkaibigan. Pero sa totoo lang nitong taon ko lang siya nakilala.
“Kilala ko ba?” tanong ko ulit
Siguro kung kakalimutan ko si Jessa, siguro ang gusto kong mahalin tong babae sa harapan ko ngayon. Magaan talaga ang loob ko sakanya, parang ang tagal tagal ko na siyang kakilala.
“Oo, Kilala mo,” nakangiti lang siya
“Oh talaga?Sino?”
..
..
“Oi Edwin! Tara na! May pupuntahan pa daw tayo sabi ni bukol!”
“Tsk, oo na! Oh panu ba yan bukas na lang” paalam ko kay Emerald.
Naglakad na ako papunta kina Jay.
“Ikaw!” nagulat ako sa isinigaw ni Emerald, Ako? Paanong naging ako?
Kelan ko lang siya nakilala! Itong taon lang na to! Nababaliw ba siya?
“ni hindi mo na kasi ako maalala, ako yung nakilala mo dito, hindi si Jessa. Ako yung nakausap mo, hindi si Jessa. Ako yun! Hindi ang pinsan kong si Jessa, pero okay lang kasi okay na ako, Sana maging okay ka na din. Sana makalimutan mo na din siya tulad ng sakin.” Hindi ako makapaniwala. Siya ba?
Hindi ba si Jessa? Dahil hindi ako makapaniwala umalis nalang ako without clarifying things.
Kinabukasan hinintay ko si Emerald pero wala siya.
Kinabukasan hinintay ko ulit siya, hanggang sa nauubos na yung kinabukasan. Wala pa din siya.
Nilapitan ko si Jessa para tanungin kung nasaan si Emerald.
“Ah, yung pinsan ko ba? Wala na umalis na sila ng pilipinas, hindi na sila babalik dito.”
Umalis na siya…
Doon ko nalaman na, nakulong lang pala ako sa aalala ni Jessa. Minahal ko si Jessa, at totoo pala na si Emerald nga ang nakilala ko noon. Siya yung babaeng tinulungan ko at hindi naman si Jessa, si Jessa lang ang kasama niya kaya nagkataon na si Jessa lang din ang natandaan ko.
Siguro dahil nahumaling lang din ako sa mukha ni Jessa. Minahal ko nga siya, pero nung wala na kami at nakilala ko na si Emerald di ko napansin na napapalapit na pala ang loob ko sakanya.
Ayun lang, huli na nung nalaman ko. Minsan talaga mapait talaga ang kapalaran.
Next time siguro na Makita ko siya may anak at asawa na siya. Tss..
Ako kaya? Kelan ko kaya matatagpuan yung para sakin?
-- The End --
NO SOFTCOPIES. STOP PLAGIARISING!
HTML Comment Box is loading comments...